Dag van de Autoriteiten

Na een goede nacht (voor Kian) waarin hij zo'n 11 uur heeft geslapen, hebben we vanochtend lekker samen ontbeten in het hotel. Daarvoor heb ik (papa) hem al een hele fles melk mogen geven. Fantastische ervaring! Trots en zo gelukkig! Je mag best weten dat ik er ontroerd van was.

Na het ontbijt zijn we samen met Wendy, Jurgen, Zhuan en Sherry (de gids) naar het Bureau of Civil Affairs gegaan. Onderweg weer genoten van de Chinese verkeersregels... hier lijkt iedereen te kunnen slagen voor zijn rijexamen, want het is 1 grote chaos in het verkeer. Wel leuk natuurlijk om eens mee te maken.

In het Bureau of Civil Affairs moesten we de diverse formaliteiten afhandelen: interview (enkele eenvoudige vragen), ontelbare malen je volledige namen opschrijven op allerlei A4-tjes waarvan je niet wat er staat, de donation fee afgedragen en niet onbelangrijk alles met onze vingerafdruk (Marjon/Karel) en voetafdruk (Kian) bezegeld.

Daarna konden we even relaxen in het hotel. Marjon is samen met Wendy op pad gegaan en heeft onder meer een buggy gekocht en jaja mooi roze is niet lelijk :-). Toch eenvoudig voor zo'n knul van 12 kilo :-)
Ondertussen heeft papa met Kian een boek gelezen. Nog geen literatuur, maar het
omslaan van de pagina's lukte hem al aardig. Ook de zaklamp met lichtjes en geluidjes vond hij zeer vermakelijk.

Begin van de middag zijn we opnieuw naar het Bureau geweest. Een laatste check op de namen, adressen, paspoortnummers en geboortedata... Ja, alles in orde en dus kregen we het zo gewilde "rode boekje" overhandigd. Nee, niet van Mao maar het officiele document waarmee is bezegeld dat Kian bij ons hoort. Uiteraard was het papierfeest daarmee nog niet klaar want ook bij het politiebureau werden we verwacht. Weinig bijzonders eigenlijk: Kian mocht op de foto en daarmee was het klaar.

Na deze onverwacht rustige maar toch ook opnieuw intensieve dag, was het 's middags lekker spelen op de hotelkamer. De eerste glimlach verscheen bij Kian bij het zichzelf zien in de spiegel. Ook de eerste stappen richting een professioneel voetbal leven (of was het handbal?) zijn gezet. SKE, bedankt voor de strandbal!
Dit waren hele speciale momenten. Hij liet voor het eerst een klein beetje emotie zien. Opener naar ons toe. Hij is ook gek op knuffelen en DAT vinden wij helemaal niet erg.


Nu nog even lekker bijkomen. Kian slaapt al weer tevreden. Zijn koorts lijkt gezakt; eten en drinken liggen hem wel. Morgen een vrije dag in Xian en woensdag excursie naar het Terracotta leger.

Zo beginnen we onze draai te vinden met zijn 3-tjes.

Tip: kijk ook even naar het fotoboek - we proberen zo enkele foto's te plaatsen.

Groeten uit Xian!
Kian
Marjon
Karel