Zomer(s)paleis

Zo, anderhalve week geleden keken we nog uit op verse sneeuw. Vandaag liepen we zonder jas door de Beijing Zoo en het Zomerpaleis. Nadat we op de hotelkamer tot vervelends toe al, gewend waren aan tropische temperaturen moesten we zelfs Kian insmeren met zonnebrandcreme. Papa eigenlijk ook maar die is nog eigenwijzer dan zijn zoon...

Eerst terug naar de ochtend. Al iets na vijven klaarwakker...kwam mooi uit om de eindfase van ADO - Twente mee te maken. Teleurstellend uitslag weer... Sowieso was de nacht zwaar want Kian was erg onrustig. Zou hij misschien weet hebben van de aanstaande reis?? Vervolgens rustig wakker geworden, onder de douche en ontbeten. Om 09.20u reden we met de 4 andere stellen in een gecharterde taxi richting de Zoo. Je kan je daar prachtige romantische voorstellingen bij maken, maar doe dat maar niet. Hoewel goed bedoeld is de Zoo een vrij bedroevende bedoeling. Maar ach, wij kwamen voor de panda's en die hebben we gezien. 3 in totaal, in 2 verschillende ruimtes. Niet verrassend zat er weinig beleving in de dieren. We hebben de panda's op de foto gezet en zijn vrij snel weer met de taxi verder op pad gegaan, richting Zomerpaleis. Oh ja, het bezoek aan alleen de panda's kostte maar liefst 3 euro, voor 2 personen! :-)

Bij het Zomerpaleis bleek maar weer dat wij ons slecht hadden voorbereid als toerist. We rekenden opnieuw op een enkele tempel met een parkje... Oef, Central Park in New York is er niets bij. Een enorm terrein met diverse bouwwerken, tempels, exposities en winkels, en een grote vijver. Op de vijver kan je met bootjes heerlijk ronddobberen (maar dat hebben wij niet gedaan). Nee, we hebben een vrij klein deel gezien. Onder andere wel met een prachtig uitzicht vanaf een hoog gelegen tempel. Ach, wie weet komen we nog eens terug...dan plannen we iets meer tijd om rond te neuzen :-)

Kian had het rond 13.00u al wel gezien en gehad - kwam voor hem goed uit dat we rond 14.00u allemaal weer bij de taxi zouden verzamelen voor de terugtocht naar het hotel. Het korte slaapje in de taxi kon Kian op de kamer helaas geen vervolg geven. Wat een druktemakertje is het toch. Ook niet zo gek met al die indrukken en ervaringen die hij de afgelopen twee weken al heeft opgedaan.

Vanavond na het eten (een geslaagde Club Sandwich voor Marjon, een mislukte pizza voor Karel) heeft Marjon nog even Skype contact gehad met Judith; toch mooi dat dat nog lukt zo aan het eind van ons verblijf hier in China. Gisteravond idem met Marc, alhoewel dat wel erg moeizaam ging.
Ondertussen verraste Kian ons nog door zelf al een trap te gedwingen (hopelijk komt de video zo door...). Weer zo'n moment dat leidt tot een gevoel van trots! Trouwens, ook trots over de wijze waarop Kian nu al zijn charmes weet in te zetten bij al die stewardessen in het hotel ;-).

Morgen gaat Marjon met Wendy op pad, shoppen in Downtown Beijing. Benieuwd wat de schade zal worden en of ze de metro aandurven... Jurgen en ik hebben papa dag - met dat mooie weer zal dat betekenen dat we heerlijk in het park gaan zitten. Als het goed is ontvangen we morgenmiddag ook het visum voor Kian. Vreemd eigenlijk dat we hier zo'n anderhalve week in Beijing zitten, doordat dat dat visum bij de NL ambassade zoveel tijd kost. Moet dat allemaal zo lang duren? Ach, de laatste frustraties voor de terugreis.

Dinsdag ga ik nog met Jurgen en Wendy op pad, voor de laatste maal de toerist uithangen. Marjon zal dan volop genieten tijdens het inpakken van de koffers. Ondertussen zal dit dus voorzichtig toch een van de laatste blogs zijn vanuit China.

Vanuit een zonnig Beijing (maar nu in duisternis),

Kian
Marjon
Karel